Üzerinden 12 yıl geçmiş olmasına rağmen ne acı ne özlem azalıyor. Onsuz başlayan her yeni günde özlem daha da artıyor.
Nilay YILMAZ
Takvim yaprağını koparırken, yine içimde tarifsiz bir hüzün ve yine gözlerime bulutlar doluyor. içimde kış gibi bir mevsim üşüyor. Dudaklarımda bitmeyen özlem sözcükleri birbiri ardına sıralanıyor. 27 Kasım 2008 adam gibi adam olan biricik babamı apansız bizden alan tarih. 27 Kasım günü sevgili babacığım "sessiz gemi"sine binerek sonsuz yolculuğuna çıktı. Sen kızlarının en kıymetlisi, arkalarındaki koca çınardın canım babam. Güçlü kollarıyla kavrayıp yuvasını yüksekte tutan, mangal yürekli, asil yürüyüşlü, korkusuz, cesur bakışlı, doğru bildiğini söylemekten sakınmayan cengaver babamı apansız bizden alan trafik kazasının üzerinden tam 12 yıl geçti. Ne büyük çaresizlik. Çok sevdiğin bir insan göz göre göre gidiyor ve sen hiçbir şey yapamıyorsun bu gidişe. Takdiri ilahinin önüne asla geçilmiyor. Kasım ayını hiç ama hiç sevmem. Kasım geldi mi her taraf güz benim için. Yüreğimde bugün yine babamın hüznü var. Tam 12 yıl önce Kasım ayında hayatımız bir anda değişti. Koca bir çınar henüz yemyeşilken, daha uzun yıllar gölgesindekileri serinletecekken hayat, toprağından söküverdi o koca çınarı… Bizleri hiç düşünmeden. Bundandır Kasım ayını sevmeyişim. Hayatımızda her mutlu anımızda, her başarımızda bir yanımız eksik canım babam. Senin bizleri gördüğün düşüncesiyle başlıyoruz her yeni güne. Senin verdiğin eğitim, ahlak ve terbiye ile çocukların iyi işler yapmaya çalışıyor. Sen yerinde rahat uyu koca çınar. Her zaman Rahmet ve Saygı ile andığım canım babam sen her zaman yüreğimizdesin. Sanma ki torunların sensiz büyüyor canım babam. Bugün Derin Mira ve Halil seni de emanetin gazeteni de çok iyi tanıyorlar. Bugün de olduğu gibi, çıkan her sayımızda senin yolunu, senin çizgini hiç bozmadan sana olan hasretimizi, özlemimizi bir nebze de olsa dindirmeye çalışıyoruz. Sen yıllarca gazetende kuzunun hakkını hiçbir zaman kurda teslim etmedin. Bizler de senin açtığın bu yolda, seni seven dostlarının desteği ile yürüyoruz. Nur içinde yat Babacığım. Senin çizgini, hiç bozmadan bizlere emanetin gazeteni ve seni bugün biz çocukların, yarın torunların Derin Mira ve Halil yaşadıkça yaşatacağız.